İçindekiler:
Kırsal yaşam hazırlıkları yazı dizisinde bu hafta mayıs ayı biterken yaptıklarımızı kayda alacağım. Bu yazılar üstünden zaman geçtikçe bizim için değerlenecek hissindeyim. Neymiş, neler yapmışız, ne olmuş gibi. 🙂
Damlama sulama yada sulamama..
Geçtiğimiz haftalarda “Bahar heyecanı, işler işler” yazısında su deposu konusunu yazmıştım. Orada 3 tonluk bir depo koyup, köyden doldurtacaktık. Kağıt üstünde olan her şeyin gerçekleşemediği bir yıl olmaya devam ediyor. Bu yazının üstünden az bir zaman geçmiş olmasına rağmen fiyatlar yine ve yine uçtu. Son ataklarımda kaynağımızı tüketme noktasına gelmişken su deposuna bu fiyatları veremiyor, vermekten de yana olamıyoruz. Tam bu noktada 1 tonluk görece daha kolay bulunabilen depolara yöneldik. Sanıyoruz ki 3 tane bulabileceğiz. Haziran’a girerken ceviz ağaçlarını sulamaya başlamamız lazım. Bunun gerginliği olsa da bir şekilde damlama sulama kuracağız ve otomasyonla ilerleyecek. Yine bu süreci de yazarım. 🙂
Ceviz ağaçları şuana kadar iyi gidiyorlar. Bazı haftalar örümceklerle uğraşsak da kalıcı bir sorun olmadan önledik. Bu yıl olabildiğince koruyup, diğer sene sert budama ve alt, yan dallar alma işleriyle uğraşacağız. Bu süreç de en önemli maddelerden birisi arazi planlaması.
Arazi Planlaması
Arazi planlaması yapmanın en basit yolu, parsel sorgudan arazi ada/parsel girip “kml” olarak arazinizin tam yer ve şeklini yani görselini indirebilirsiniz. Bu dosya Google Earth de açabilir üzerinde ölçüm ve çizimler yapabilirsiniz. Bu veri size yükseklik, uzaklık, güneşin doğuşu-batışı olarak dönecek. Bu planlamaya göre neresi nemli kalabilir, ışık alır, çok ışık alan, az alan olarak konumlar pinleyebilirsiniz. Rüzgar hattını görüp oraya rüzgar kesen ağaçlar dikebilirsiniz. Yada o kısımdaki ağaçları daha iyi bağlamayı düşünebilirsiniz. Ben bu bilgileri çok önemsiyorum. Olabildiğince veri tutup, kaydediyorum.
Bitki örtüsü, çiçekler, hayvanlar..
Bizim araziyi papatyalar kapattı. Toprak su tutma, organiklik döngüsü için çıplak kalmamalıdır. Ağaçların diplerini açıp geriye kalan yerleri olduğu gibi bıraktık. Bu örtü toprak altını nemli, yağışlarda daha çok su tutan, üst kısmının akıntıyla akmasını engelleyen harika bir yapı oluyor. Bu bitkilerin kökleri sayesinde toprak taşlaşmıyor ve zamanla organik bir yapı olma yolunda ilerliyor. Arılar, böcekler de harıl harıl çalışıyor. 🙂
Arazide çıkan çiçekleri fotoğraflıyor, PlantNet uygulamasıyla adını öğrenip not alıyoruz. Etrafımızda ne var, yok da güzel bir bilgidir. O bitkilerin kendi kendine büyüyebilir olması benzer türlerin de sorunsuz büyüyecek olması demek olabilirdi. Veya bu bitkilerin toprak, su özelliklerinden bir analiz ve fikir alınabilir. Biz aslında bu işin tam da bu kısmını çok seviyoruz. Toprağı, doğayı, oradaki yaşamı anlamaya çalışmak çok iyi bir his veriyor.
Kırsal Yaşam savunucuları Lavanta fideleri.
Mera hayvanlarının yediği, öylece kışı geçiren çalılar sıcaklıklarla yaşama döndüler. Lavantalar çiçek açmak üzereydi bu hafta. Bir kez etraflarını kazmıştım, bir kez daha istiyor gibi. 2 ay önce kuru bir ot gibi duran lavantaların bu son hali beni çok iyi hissettiriyor. Birkaç kez dalından kesip içine bakmıştık, yeşil ve baharı bekliyorum mesajı vermişti. Açtıkları anı sabırsızlıkla bekliyorum.
Mayıs sonu işleri..
Genel bir özet sonunda mayıs ayı biterken, cevizlere micro element verdik. Kırsal yaşam hazırlıkları yazı serisini bu yüzden çok seviyorum. Büyük bir not, anı defteri gibi. Benzer hayal ve uğraşları olan dostlar için de fikir verebileceğine inanıyorum. Ağaçların yarısının dip çapasını yaptık. Çapa yaparken ağaçların çok olduğunu bastıran sıcakla iyice anlamış olduk. 🙂 Şeyda’ya selamlar, iyi bir antrenman bizim için de. 🙂
Bu hafta il tarımdan gelecek cevabı sabırsızlıkla bekliyoruz. Bahçe cinsini aldığımızda aylardır süren çabamız da güzel bir son bulacak. Pozitif enerjimizi evrene saldık, bekliyoruz. 🙂
Bu haftanın konu başlıklarını yazdım. İlerleyen sıcak günlerde bol güneşli arazi işleri bizi bekler. Tüm bu süreci güzel geçirip sonbaharda serin havalarda kamp yapacağımız günleri sabırsızlıkla bekliyoruz. Hayat ufak bir anı gibi. Dursanız bile ilerliyor o yüzden nasıl geçirdiğiniz çok önemli. Kendi dünyanıza çalışmak, hayaller kurmak sizi geri atmaz. Aksine o kadar ileri götürür ki, sizi mutsuz kılan ne varsa bir gün biter ve geriye bakınca komik anılar haline döner. Tüm bu süreci parası olan rahatlıkla yapabilir fakat mutluluk, emek dediğiniz kavram parayla değil zamana ilmek ilmek çaba göstermekle oluşuyor.
Bisikletle yavaşça yolu inceleyerek, asfalttaki çatlakları, oradan tüm gücüyle büyüyen bitkiyi görerek gitmek zamanı bükmekle eşdeğerdir. Her gün aynı hayatı yaşayan bir sistemden kaçmalı, bir kitap sayfası çevirmeyen, kapital düzende rutini oynayan “daha, daha” mottosu olan ne varsa kaçmalı. Bunu kaçanlar olarak değil, kendimi de içine katıp “kaçmalı” diyorum, hepimiz için. Bu demek değildir ki her şeyi bırakıp gidelim, bu çok sığ bir bakış açısı olur bunca yoğun his, bitkiye, ağaca empatiden bahsederken. Bir sonraki hafta görüşmek üzere, sevgiler! 🙂
Kırsal yaşam hazırlıkları yazıları için tıklayın.
instagram’da ben : @seyfidurmaz1
