Cemrelerin düşmesiyle havalar ısınmaya başladı. Sonbaharı ne kadar çok sevsem de İlkbahar’ın keyfi de bambaşka! Köyde ahşap evden sonra çok ara vermeden yeni projeler istiyordum bu da ufak bir başlangıç oldu!
Ahşap kuş yuvası yapımı uzun zamandır aklımda olan bir projeydi. Bu projeyle kuş gözlemi yapmayı, doğayı dinlemeyi notlar alarak kendimi bu konuda geliştirmeyi istiyordum. En başta ağaç dallarından keserek “log cabin” terimiyle aşina olduğumuz kütük kitleme sistemiyle hayal etmiştim. Tüm günü yememek ve daha sonraya bırakarak atlayıp elimde parça parça kalan ahşaplardan keserek bir şekil elde ettim. Testerem epey bir paslandı, bu kış sürecinde. Kendime kızdığım noktalardan birisi de ekipmanları gereken ilgiye boğamayıp, zamanla işlevsel olmalarına bir şeyler yapmamam. Gerçekten düşününce sinir bozucu. Aslında kafamda nasıl bilenir, doğrusu nasıldır derken kaçan şeyler bunlar..
İlkbahar insanın ruhuna enerji dolduruyor. Toprağın ısınarak sardığı tohumlar masmavi gökyüzüne ve Güneş’e kavuşmak için gün sayıyor. Pembe açan ağaçlar akşam güneşiyle seyirlik oluyor. Hayallere dalmadan, doğaya yakın olmak güç vermesi yanında “pazartesi sendromu” illetine de harika geliyor. Hafta sonu işten kalan günde doğada vakit geçirmek yapabileceğiniz en iyi aktivitedir. Bak bu dediğimi unutmayın! 🙂
Yukarıdaki ağaç mantarının üst kısmını ince keserek yara bandı, iç kısmındaki süngersi yapıyı da ateş başlatıcı olarak kullanabiliyorsunuz. Tabi ki ihtiyaç hali için dedim, yoksa ağaçta harika görünüyor. 🙂 Köyde yaşamanın böyle keşfe çıkan sokakları var sürekli şekilde.
Sonraki zamanlarda yuvayı yemle doldurup barınak olması dışında gözlem yapabilmem, en azından birkaç kuşun gelip gitmesi için uğraş vereceğim. Bu aşamaları, kuşlar gelirse fotoğrafları, türleri, sesleri hepsi burada olur. Yazmayı sabırsızlıkla bekliyorum! 🙂 Bakalım İlkbahar daha neleri çıkaracak nelere ilham olacak, kim bilir!
